ترانسدیوسر یا مبدل آلتراسونیک چیست؟

 تارهای صوتی انسان و یا بلندگو یا اسپیکرها و ابزارهایی از این دست توانایی تولید امواج صوتی در محدوده شنوایی انسان را دارند. برای تولید امواج صوتی در محدوده آلتراسونیک نیز نیاز به ابزار مخصوص این کار وجود دارد. درگذشته ابزارهای مختلفی برای تولید امواج آلتراسونیک استفاده شده اند مانند سوت، آژیر و ژنراتورهای الکترودینامیک که اکثر آنها به تاریخ پیوسته اند. امروزه برای تولید امواج آلتراسونیک از ترانسدیوسر یا مبدل استفاده می شود که این مبدل ها توانایی این را دارند که انرژی الکتریکی را به امواج آلتراسونیک تبدیل کنند. ترانسدیوسر های مغناطیسی تا قبل از توسعه سرامیک های پیزوالکتریک نقش اساسی در این حوزه داشتند و امروزه نیز در بعضی از کاربردها مانند تمیزکاری هنوز مورد استفاده قرارمی گیرند. با معرفی سرامیک های باریوم تیتانات (barium titanate ceramics) در اواخر دهه 40 میلادی و متعاقب آن سرامیک های سرب زیرکونات تیتانات  (lead zirconate titanates) و کاربرد وسیع آنها، حوزه عمل آلتراسونیک به شدت به سمت استفاده از ترانسدیوسرهای پیزوالکتریک سوق پیداکرد. 

داستان کشف اثر پیزوالکتریک در کوارتز و سایر مواد توسط برادران کوری در سال 1880 و استفاده از این اثر توسط لانگوین و چیلووسکی در سال 1918 برای تولید پرتو موج صوتی در زیر آب با استفاده از ترانسدیوسرهای ساندویچی مشهور می باشد. استفاده از ژنراتورهای کوارتزی بوسیله وود و لومی در 1927 و دستاوردهای حیرت آورآنها در تحقیق در مورد امواج مافوق صوت نیز معروف می باشد. با وجود این آزمایشات پایه ای که منجر به گسترش سایر کاربردهای آلتراسونیک شد، استفاده از سیستم های بر پایه کوارتز در آن سال ها همواره با دو محدودیت شکنندگی و سایز سرامیک ها مواجه بود.

درپی ساخت اولین سری سرامیک های تیتانات باریوم در سال 1947 و بخصوص پس از معرفی سرامیک های سرب زیرکونات تیتانیوم در دهه 50 ، سرامیک های پیزوالکتریک در بسیاری از کاربردهای آلتراسونیک مورد استفاده قرارگرفتند . اگر چه در حال حاضر سرامیکهای جدید پیزو اکتیو در حال توسعه  هستند  و همچنین از متریال بدون سرب در ساخت سرامیک ها استفاده می شود ولی کلیه ترانسدیوسر های آلتراسونیک در کاربردهای مختلف از یکی از فرم های پیزوالکتریک های تیتانیوم زیرکونات استفاده می کنند.

در شکل زیر یک ترانسدیوسر پیزو الکتریک نشان داده شده است. به این نوع ترانسدیوسر، ترانسدیوسر لانگوین یا ساندویچی نیز گفته می شود.

ترانسدیوسر قلب و قطعه اصلی هر تجهیز آلتراسونیک است. هر ترانسدیوسر پیزوالکتریک از اجزای مختلفی تشکیل شده است که در شکل زیر نشان داده شده است.

همانطور که مشاهده می شود انرژی الکتریکی توسط الکترود های مسی با فرکانس مورد نظر به پیزوالکتریک ها وارد می شود و این پیزوالکتریک ها با داشتن خاصیت پیزوالکتریسته این امواج الکتریکی را تبدیل به نوسان های مکانیکی در همان فرکانس اعمال شده می کنند و این نوسان های مکانیکی با کمک قطعات فلزی جلو و عقب ترانسدیوسر تبدیل به یک موج آلتراسونیک می شود. اینکه برای هر کاربرد خاص چه فرکانسی مورد نیاز است و جنس و ابعاد اجزای مختلف ترانسدیوسر چگونه انتخاب شوند که ترانسدیوسر در فرکانس مورد نیاز به درستی عمل کند چالش اصلی طراحی یک ترانسدیوسر می باشد.